Vriendinnen fotoshoot op NDSM, Amsterdam

In 2022 kreeg ik een mail voor een geweldige fotoshoot. Ten eerste: een vriendinnen fotoshoot! Gewoon omdat ze dat verdienden. Ten tweede: het was een verrassing voor de jarige. Ten derde: erna was er nog een surprise party en ik moest helpen haar daar te krijgen. Klinkt goed, toch?!

Fotoshoot met vriendinnen, hoe werkt dat?

Is dat dan niet enorm ongemakkelijk, wat gaan we doen en hoe werkt dat? Nou, gek genoeg hetzelfde als een familieshoot! Ik werk altijd op een manier dat jullie (hopelijk) de camera vergeten. Dit doe ik met vragen, opdrachten of door jullie gewoon lekker samen “los” te laten gaan. Dat werkt zo met gezinnen, grote families en ook met vrienden.
Jullie kennen elkaar allemaal goed dus vaak hoef ik maar één vraag te stellen en jullie zijn los voor de komende minuten. Zo ook met deze vriendinnen gelukkig.

Ze zouden eigenlijk met zijn drieën zijn, maar aangezien de lunch met aansluitende fotoshoot een manier was om de jarige bij haar surprise party te krijgen… moest ie toch echt door gaan. Gelukkig vermaakten ze zich met zijn tweeën ook enorm. De boodschap was: glitter en lekker flamboyant. Dus zo waren ze ook gekleed, heerlijk! Bij mijn aankomst was de verrassing en hilariteit groot! Eerst moest de make-up nog even bijgewerkt en toen gingen we richting het grote plein op NDSM. Toeristen maakten foto’s van alle street art, kunstenaars waren bezig met nieuwe stukken street art en verderop was een old school break dancing feestje bezig. Goede sfeer voor een vrolijke shoot! Mochten ze nog niet vrolijk genoeg zijn, dan werden ze dat wel door de toeristen: of ze alsjeblieft foto’s van hun mochten maken. Complimenten over en weer, goede start.

Gekke opdrachten tijdens de shoot

Waarschijnlijk vonden de twee vriendinnen me maar raar in het begin. Ik vroeg of ze “dronken” wilden lopen, lekker dansen en gek doen. Dit zorgt voor spontane foto’s en leidt tot genoeg hilariteit. De vriendin die het organiseerde had genoeg bij zich om ons te vermaken. Paraplu, boa’s, bellenblaas en ga zo maar door. Daar vermaakten we ons even mee, daarna was het tijd voor wat rust. Ik liet ze zitten op de grond en stelde diepe vragen. Wanneer waren ze trots op de ander geweest, waarom was het zo fijn samenwerken, etc. Heerlijke antwoorden volgden, halve traantjes, een echte lach en vooral gewoon “echtheid”. We maakten nog wat portretten en toen was het tijd om naar de tweede locatie te gaan. We zeiden gedag en ik fietste naar huis en zij naar de tweede locatie / surprise party. Toevallig was dat om de hoek van mijn huis en kwam ik ze weer tegen bij het parkeren. Oeps! “Ehmmm, ik moet heel nodig, ik ga snel en zie jullie zo!” En dat was ons afscheid, haha.

Twee uurtjes later liep ik nog even langs en werd ik enthousiast begroet. Ik was vast geen fotograaf en die foto’s waren niet echt gemaakt, toch!? Ze voelde zich zo gefopt dat ze niks meer wilde geloven, haha. Maar gelukkig waren de foto’s toch echt hoor. En top dat ze zijn!